آشنائی با بیماری تیلریوز

آشنائی با بیماری تیلریوز

  

آشنائی با بیماری تیلریوز

 

بیماری تیلریوز چیست؟

این بیماری در ایران بنام زردی معروف است، بیماری انگلی خونی است و بعنوان بیماری مشترک بین انسان و دام تلقی نمیشود. ولی بعلت تغییراتی که در گوشت ایجاد می کند ،گوشت دام های آلوده غیر قابل مصرف می باشد .

این بیماری بیشتر در گاو دیده می شود و گاوهای اصیل نسبت به گاوهای بومی حساسیت بیشتری دارند. بیماری در گوسفند وبز هم دیده میشود و بیشتر در فصول گرم که فعالیت کنه ها زیاد است مشاهده میشود .

 

عامل بیماری تیلریوز چیست؟

انگلی خونی است بنام تیلریا آنولاتا .

 

مناطق آلوده و شرایط بروز بیماری تیلریوز چیست؟

 این بیماری در کلیه نقاط ایران گزارش شده است و بیشتر با شروع فصول گرم که فعالیت کنه ها افزایش می­یابد دیده می شود.  آغل و جایگاه های سنتی که با چوب وسنگ وخاک ساخته شده ودارای خلل و فرج زیاد است و امکان سمپاشی وبهداشتی کردن مناسب آنها وجود ندارد  و در آنجا شرایط برای اختفا و چرخه زندگی کنه­ها مناسب است جایگاه مناسبی برای وقوع بیماری می­باشد. ولی در جایگاه هائی که با پلاستر سیمانی و کف بتونی درست شده­اند  و قابل سمپاشی و ضدغفونی وشستشو و شعله دادن می باشند، موارد آلودگی کمتر است . در شکل زیر نقاطی از جهان که انواع مختلف عامل بیماری تیلریوز دیده شده به صورت رنگی نشان داده شده است. 

 

 

بیماری در انسان بچه شکل می باشد ؟

اگر چه بیماری از طریق گوشت به انسان منتقل نمی شود ، اما گوشت بدلیل عوارض عمومی مانند تب ، پر خونی و زردی لاشه برای مصرف انسانی مناسب نیست و در کشتار گا ه ها گوشت دام های آ لوده به بیماری را ضبط و معدوم می­کنند .

 

نشانه های بالینی بیماری تیلریوز در دام ها (گاو) چیست؟

تب، عدم اشتها، عدم نشخوار، کم خونی، لاغری، زردی مخاطات چشم، کاهش تولید شیر و گوشت، نقاط خونریزی روی مخاط چشم، تورم غدد لنفاوی پیش کتفی که به شکل خیاری کوچک در جلو کتف قابل لمس است، بی حالی و فلجی و در نهایت مرگ از نشانه­های بیماری است.

 

 

 

 

 

نشانه­های بیماری تیلریوز در روی لاشه چیست؟

زردی گوشت دام، زرد بودن رباطات که عضلات را بهم متصل می کند، خونریزی در روی عضله قلب، تورم غدد لنفاوی، خشکی هزارلا، انباشتگی شکمبه و خونریزی در شیردان از نشانه­های بیماری در لاشه هستند.

 

تشخیص بیماری تیلریوز چگونه است؟

از روی نشانه­های بالینی می­توان به وجود بیماری مشکوک شد. ولی برای تشخیص قطعی آن باید گسترش خون تهیه کرده و بعد از رنگ آمیزی با گیمسا، در زیر میکروسکوپ اشکال مختلف تیلریا را در داخل گلبول های قرمز (اریتروبلاست و لکوسیت ها ) مشاهده کرد. در شکل زیر

 

 

 

 

راه های پیشگیری از بیماری تیلریوز چیست؟

عمده ترین روش پیشگیری از این بیماری رعایت بهداشت، استفاده از محل نگهداری دام مناسب و سمپاشی اماکن دامی و یا شعله دادن آنها و مبارزه با کنه­ها می­باشد.

توصیه می شود جایگاه دام از سنگ، سیمان و آهن با پوشش های پلاستر سیمانی باشد. جمع آ وری کود و فضولات و پوشاندن آنها و حمل مرتب به خارج از جایگاه، جمع آوری و خارج ساختن کاه و کلش و خوراک با قی مانده دام نیز اهمیت دارد.

جایگاه هر چه نور بیشتری داشته باشد آلودگی کمتر است، سمپاشی مرتب جایگاه دام با سموم ضد کنه در فصول و زمان های مناسب اهمیت زیادی در پیش گیری دارد.

 روش دیگر پیشگیری تزریق واکسن تیلریوز است که معمولا در ازت مایع تا منهای 79 درجه سانتیگراد نگهداری میشود. واکسن در فصول سرد و موقعی که کنه ها فعالیتی ندارند و در دام های غیر آبستن ترزیق می­شود و تا مدت یکسال ایمنی ایجاد می کند .

 

درمان بیماری تیلریوز چیست؟

استفاده از داروهای ضد انگل تیلریا مثل بو تالکس یا بیو پارواگن مطابق دوز درمانی و استفاده از داروهای اشتها آور و ملین (استفاده از پوست هندوانه و گل ختمی ).

 

بیماری تیلریوز با چه بیماری هایی اشتباه می شود ؟

 با بیماری های لپتوسپروز، بابزیوز، شاربن و با زردی فیزیولوژیک .